کد مطلب:142089 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:178
شهادت آل عقیل
پس از علی اكبر، عبدالله پسر مسلم بن عقیل كه مادرش رقیه دختر امیرمؤمنان (ع) بود بسوی میدان رفت و این رجز را خواند:
الیوم ألقی مسلما و هو أبی
و عصبة بادوا علی دین النبی
لیس كقوم عرفوا بالكذب
لكن خیار و كرام النسب
من هاشم السادات اهل الحسب
او در سه یورش پیاپی، گروهی از كوفیان را كشت. [1] سپس مردی از لشكر عمر بن سعد، بنام عمرو بن صبیح تیری به سوی عبدالله انداخت، عبدالله دست خویش را سپر قرار داده و بر پیشانی نهاد، تیری به دستش خورد و آنرا سوراخ كرد و با پیشانیش به هم دوخت. بگونه ای كه دیگر نتوانست آنرا حركت دهد. سپس شخص دیگری نزدیك او آمده و نیزه ای بر قلبش زد كه در اثر آن شهید شد.
آنگاه یزید بن رقاد آمد و تیر را از پیشانی عبدالله بیرون كشید ولی سر تیر همچنان در
پیشانی او باقی ماند. [2] .
در پی شهادت عبدالله بن مسلم، فرزندان ابوطالب، همگی بطور دسته جمعی، بسوی میدان نبرد حركت كردند. امام حسین (ع) فرمود: ای عموزادگان! امروز در برابر مرگ شكیبا باشد، كه دیگر پس از این خواری نبینید! [3] در این هنگام، عون پسر عبدالله بن جعفر كه مادرش زینب (س) بود و برادرش محمد به همراه عبدالرحمان بن عقیل و برادرش جعفر بن عقیل و محمد بن مسلم بن عقیل خود را در میان لشكر انداختند. [4] .
عبدالله بن قطبه طایی از لشكر عمر بن سعد، به عون حمله كرد و او را به شهادت رسانید و عامر بن نهشل تمیمی به محمد فرزند دیگر عبدالله بن جعفر، یورش آورد و او را شهید كرد. عثمان بن خالد و بشر بن سوید همدانی، به عبدالرحمن فرزند عقیل حمله كردند و وی را كشتند. و عبدالله بن عزرة خثعمی تیری به سوی جعفر بن عقیل انداخت و او را به شهادت رسانید. [5] .
الیوم ألقی مسلما و هو أبی
و عصبة بادوا علی دین النبی
لیس كقوم عرفوا بالكذب
لكن خیار و كرام النسب
من هاشم السادات اهل الحسب
او در سه یورش پیاپی، گروهی از كوفیان را كشت. [1] سپس مردی از لشكر عمر بن سعد، بنام عمرو بن صبیح تیری به سوی عبدالله انداخت، عبدالله دست خویش را سپر قرار داده و بر پیشانی نهاد، تیری به دستش خورد و آنرا سوراخ كرد و با پیشانیش به هم دوخت. بگونه ای كه دیگر نتوانست آنرا حركت دهد. سپس شخص دیگری نزدیك او آمده و نیزه ای بر قلبش زد كه در اثر آن شهید شد.
آنگاه یزید بن رقاد آمد و تیر را از پیشانی عبدالله بیرون كشید ولی سر تیر همچنان در
پیشانی او باقی ماند. [2] .
در پی شهادت عبدالله بن مسلم، فرزندان ابوطالب، همگی بطور دسته جمعی، بسوی میدان نبرد حركت كردند. امام حسین (ع) فرمود: ای عموزادگان! امروز در برابر مرگ شكیبا باشد، كه دیگر پس از این خواری نبینید! [3] در این هنگام، عون پسر عبدالله بن جعفر كه مادرش زینب (س) بود و برادرش محمد به همراه عبدالرحمان بن عقیل و برادرش جعفر بن عقیل و محمد بن مسلم بن عقیل خود را در میان لشكر انداختند. [4] .
عبدالله بن قطبه طایی از لشكر عمر بن سعد، به عون حمله كرد و او را به شهادت رسانید و عامر بن نهشل تمیمی به محمد فرزند دیگر عبدالله بن جعفر، یورش آورد و او را شهید كرد. عثمان بن خالد و بشر بن سوید همدانی، به عبدالرحمن فرزند عقیل حمله كردند و وی را كشتند. و عبدالله بن عزرة خثعمی تیری به سوی جعفر بن عقیل انداخت و او را به شهادت رسانید. [5] .
[1] مناقب، ج 4، ص 105. فتوح، ج 3، ص 126.
[2] طبري، ج 5، ص 447.
[3] خوارزمي، ج 2، ص 87.
[4] مقتل مقرم، ص 262.
[5] طبري، ج 5، ص 447.